Movie review: Grave of the Fireflies

Personal Note:

Two words to describe Grave of the Fireflies: Tearjerker & heart-wrenching.  Literal na pinaluha at kinurot ng pelikulang ito ang aking puso.  Hindi ito yung typical anime na napapanood mo araw-araw kung saan sinasagip ng bayaning bida ang mundo laban sa kasamaan. Wala rin ditong cute na anime sidekicks or mascots na nagsasalita.  Walang happy ending.  

Simple lang naman ang mensaheng nais iparating ng pelikulang ito.  Sa gitna ng digmaan at kaguluhan, walang panalo.  Lahat tayo ay talo.  Lahat pwedeng maging biktima lalo na ang buhay ng mga inosenteng bata.  Bato na lang talaga siguro ang puso mo kung ni kahit isang patak ng luha ay hindi tumulo mula sa iyong mga mata habang pinapanood mo ito.  I highly recommend this movie for everybody to watch.  Anime fan ka man or hindi.  I’m sure right after you see this, magbabago ang pananaw mo sa ilang mga bagay tungkol sa buhay.  Just don’t forget to bring some tissues with you.

! < Massive Spoiler Alert > !

What is the story all about?

Ang kuwento ay umiikot sa buhay ng magkapatid na Seita at ng bunso nyang kapatid na babaeng si Setsuko.  

Sa opening lines pa lang ng pelikula:  "September 21st, 1945. That was the night I died." Batid mo na agad kung anung klaseng kalungkutan ang iyong masasaksihan sa mga susunod na eksena ng pelikula.  Boses ito ng multo ni Seita habang kanyang binabalikan isa-isa ang masaklap na naging buhay nilang magkapatid sa kasagsagan ng World War II sa bayan ng Kobe, Japan.  

Pumanaw ang kanilang ina na may sakit sa puso habang tumatakas sila mula sa  air raid ng mga American Superfortress bombers patungo sa isang bomb shelter.  Ang kanilang ama ay nagsisilbi naman bilang Captain ng Imperial Japanese Navy. 

Matapos mailibing ang kanilang ina, pansamantala silang kinupkop ng kanilang tiyahin na hindi rin naging maayos ang pagtrato sa magkapatid.  Dahil dito, nagpasya si Seita na umalis sa poder ng kanilang tiyahin at manirahan sa isang abandoned bomb shelter kasama ang bunso nyang kapatid na si Setsuko.  Dito na nila naranasan ang lupit ng buhay na mas pinalala pa ng digmaan nung mga panahong iyon.  Labag man sa damdamin at prinsipyo ni Seita, wala siyang nagawa kundi magnakaw sa mga naiwang tahanan ng mga taong nagsilikas at mga taniman para lamang may makain silang magkapatid.  Hanggang sa unti-unti na rin naubos ang kanilang imbak na mga pagkain na naging dahilan upang makaranas ng severe malnutrition si Setsuko at eventually nga ay naging sanhi ng kamatayan nito.

After na ma-cremate ni Seita ang katawan ng kapatid ay sinubukan nyang mamuhay mag-isa.  Ngunit dala na rin marahil ng pagiging bata at kawalang gabay ng mga magulang, maging siya man ay di na rin kinaya ang lupit ng digmaan at nung gabi nga ng September 21, 1945 ay pumanaw na rin si Seita.

Fireflies (Alitaptap) in the story:

May isang bahagi ng pelikula kung saan inililibing ni Setsuko ang mga patay na Alitaptap na kanilang nahuli.  Malungkot niyang binanggit dito ang mga katagang: “Why do they have to die so soon?”

Tulad ng maikling buhay ng mga Alitaptap, nagsisilbing metapora ito ng nawasak na buhay nila Seita at Setsuko.  Pumanaw sa napaka mura nilang edad.  Walang muwang at kalaban-laban.

Hindi lamang ang maikling buhay nilang magkapatid ang sinisimbolo ng  mga Alitaptap sa pelikulang ito.  Kasama na rin dyan ang buhay ng libong inosenteng bata na nabuwis dahil sa digmaan.

Ang malamlam na liwanag na nagmumula sa mga Alitaptap ay sumisimbolo rin sa pagkawala ng kanilang pagiging musmos.  Ito rin ang nagsisilbing tanglaw ng pag-asang matatapos rin ang lahat ng dinaranas nilang paghihirap sa gitna ng malupit na digmaan.

My personal rating: 9/10