Ang buhay parang basketball

Ang buhay ay maihahambing sa larong basketball na punum-puno ng aksyon at iba't-ibang emosyon. Nandyan ang saya para sa isang magandang laban lalo na kapag nakamit ang pinakamimithing tagumpay; lungkot at pagkabigo naman kapag natikman ang pagkatalo lalo na kung binigay mo ang iyong buong dedikasyon.

Dito rin nasusubok ang isipan kung saan kailangan maging wise sa bawat desisyon na dapat sundin upang manalo, tapang na panindigan at gampanan ang bawat dribble at shoot upang makapuntos, at tiwala sa iyong mga kapwa manlalaro at sa mga tao na nakapaligid sa iyo sa loob at labas man ng court. Ngunit sa lahat ng ito, ang pinakamahirap na kalaban ay ang oras dahil bawat segundo ay mahalaga. Ika nga nila, hindi na maibabalik ang kahapon. Pagnatapos na ang oras, tapos na rin ang laban.

Win or Loose, what is important is you guys played with all your heart and you all gave your best shot. Sabi nga ni Abraham Lincoln, "And in the end it is not the years in your life that counts, it's the life in your years." Winning or loosing in the end of a game makes life the way it is, a journey. And at the end of the day, no matter how long you intend to play or how long you are playing basketball, it gives you the life, the drive and the vibe to continue and live your every dream. Remember, every second counts.

Kinuha mula sa Kolum na Wanabet ni Bettina Carlos, PSN

:+:+:+:+:+:+:+:

For the third straight year, the Blue Eagles were crowned kings of the UAAP hardcourt.
Huge Congratulations guys!