Ang lola sa waiting shed...

Isang gabing malakas ang buhos ng ulan, may isang matandang babae ang nakasilong sa isang waiting shed. Isang babae naman ang nakakita dito at ito'y kanyang nilapitan.

Babae: "Lola kanina ko pa kayo nakikita dyan at basang-basa na po kayo ng ulan.  Baka magkasakit kayo nyan... Sa'n po ba ang punta nyo at ihahatid ko na lang kayo?"

Lola: "Iniwan ako ng anak ko dito kanina, sabi babalik daw siya pero hanggang ngayon ay wala pa."

Babae: "Ah ganun po ba?  Sige po sasamahan ko nalang muna kayo. Magha-hating gabi na po kasi, baka mapaano pa kayo dito."

Lola: "Salamat Ineng... Ang totoo nga nyan ay nagugutom at nakakaramdam na rin ako ng pagod."

Babae: "Ah sige po maghahanap lang muna po ako ng pagkain.  May bukas pang tindahan dyan sa may kanto."

Lola: "Sandali lang Ineng... may binigay na sulat sakin ang anak ko. 'Di ko naman mabasa kase wala ako dalang salamin.  Maaari bang pakibasa?"

Malugod namang inabot ng butihing babae ang sulat at ito'y kanyang binasa ng tahimik.

"Kung sino man ang makakita sa nanay ko pakidala na lang po sana siya sa Home for the Aged o kaya eh kayo na lang po ang bahala sa kanya.  Hindi na po kase namin siya kayang alagaan..."

Lola: "Anu daw ang sabi sa sulat Ineng?"

Hindi na nagawang umimik pa ng babae.  Tahimik siyang napaluha at nahabag sa kalagayan ng pobreng matanda...

Lola: "Ineng bakit ka umiiyak?"

Napayakap na lamang siya sa matanda at tuluyan nang humagulgol ng iyak.

...

.....

.......

.........

...........

Lola: "Huwag ka nang umiyak Ineng. Tingin ka sa CAMERA...nasa WOW MALI ka! Hahaha!"

Happy Sunday po sa lahat!  Maaliwalas na ang panahon. Good vibes lang po!

Credits to the original author of this short story. Just edited some parts.